Mieszkańcy posiadający zdemontowane pokrycie dachowe z płyt azbestowych (eternitu) lub planujący demontaż pokrycia dachowego w bieżącym roku mogą ubiegać się o dofinansowane kosztów związanych z utylizacją azbestu.
W 100% dofinansowany jest odbiór i utylizacja azbestu od mieszkańców miasta Kobyłka. Dofinansowanie nie obejmuje demontażu płyt azbestowych z dachu oraz wykonania nowego pokrycia dachowego.
W ramach tego działania zapewniamy bezpłatny odbiór odpadów niebezpiecznych zawierających azbest od mieszkańców miasta Kobyłka
Dodatkowe informacje:
- azbest będzie odbierany dopiero po uzyskaniu przez Urząd dofinansowania,
- o kolejności odbioru będzie decydowała data złożenia wniosku,
- odbierany będzie wyłącznie azbest odpowiednio przygotowany tj. zapakowany w opakowania z folii polietylenowej o grubości nie mniejszej niż 0,2 mm oraz ułożony na paletach, w miejscu umożliwiającym jego mechaniczny załadunek.
Dodatkowe informacje można uzyskać w siedzibie Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Kobyłka, ul. Wołomińska 3 pok. nr 2, tel. (22) 760 70 21 w godzinach pracy Urzędu tj. pon. od 9:00 do 19:00, wt.- czw. od 8.00 do 16.00, pt. od 8.00 do 14.00.
Azbest to nazwa włóknistych minerałów krzemianowych, występujących naturalnie w przyrodzie, należących do dwóch grup:
- serpentynów azbest chryzotylowy,
- amfiboli azbest krokidolitowy, amozytowy, antofilitowy, tremolitowy i aktynolitowy.
Pył azbestowy jest uważany za jedno z najbardziej szkodliwych dla zdrowia zanieczyszczeń. Pył ten przedostaje się do powietrza w wyniku korozji wyrobów zawierających azbest i ich obróbki mechanicznej.
Najbardziej rozpowszechniona forma azbestów to azbest chryzotylowy, tzw. azbest biały, który stanowi ok. 90-95% światowych zasobów. Najbardziej agresywnym biologicznie azbestem jest azbest krokidolitowy zwany azbestem niebieskim.
Azbest posiada wyjątkowe właściwości fizyczne i chemiczne. Wykazuje odporność na działanie wysokich temperatur – temperatura topnienia wynosi 1100–1500 elastyczności, termoizolacyjności, dźwiękochłonnym. Niektóre odmiany są odporne na działanie kwasów, alkaliów i wody morskiej.
Dzięki tym właściwościom azbest znalazł szerokie zastosowanie do produkcji wielu rodzajów wyrobów, m.in.:
- płyt azbestowocementowych dachowych, płyt falistych, „karo”,płaskich stosowanych jako elewacje zewnętrzne, płyt okładzinowe, ściany osłonowe i działowe, płyt dekarskie, rury wodociągowe i kanalizacyjne, osłon balkonowych,
- rur azbestowocementowych kanalizacyjnych i wodociągowych,
- izolacji cieplnych i ogniochronnych,
- izolacji akustycznych,
- materiałów i okładzin ciernych: sprzęgła, klocki hamulcowe, taśmy hamulcowe, stosowane do różnego typu hamulców,
- wyrobów tekstylnych: sznury, maty, koce,
- wyrobów izolacyjnych: wata, włóknina, sznury, przędza, tkaniny termoizolacyjne, taśmy, stosowane są do izolacji kotłów parowych, wymienników ciepła, zbiorników, przewodów rurowych; w zależności od przeznaczenia zawierają od 75 do 100% azbestu,
- wyrobów uszczelniających: tektury, szczeliwa plecione, płyty azbestowokauczukowe, azbestowogumowe; wyroby te stosowane są do uszczelniania części pracujących w wysokich temperaturach, w środowisku chemikaliów, gazów aktywnych, smarów, rozpuszczalników, gazów spalinowych,
- wyrobów hydroizolacyjnych: lepiki asfaltowe, kity uszczelniające, wypełniacze lakierów, asfalty drogowe uszlachetnione, zaprawy gruntujące, papa dachowa, płytki podłogowe, filtry; zawierają od 20 do 40% azbestu.
Z uwagi jednak na jego największe zastosowanie w budownictwie, można go spotkać przede wszystkim w obiektach budowlanych:
- na strychach i ocieplonych stropodachach, jako obudowy stalowe konstrukcji nośnej lub połączeń szybów wentylacyjnych,
- w pomieszczeniach użytkowych budynków, jako obudowy konstrukcji nośnej, ściany działowe, ściany osłonowe czy elewacje,
- w piwnicach, w postaci izolacji urządzeń ciepłowniczych, rur, bojlerów, zaworów, wymienników ciepła (w węzłach cieplnych), w postaci sufitów podwieszonych,
- w szybach windowych, zsypach, pomieszczeniach instalacyjnych, maszynowniach dźwigów,
- na klatkach schodowych (ścianach), w toaletach,
- w budynkach przemysłowych,
- w pomieszczeniach dla personelu produkcyjnego, w centralach,
- telefonicznych, wentylatorniach, wymiennikowniach, dyspozytorniach,
- w przejściach przewodów kanalizacyjnych i elektrycznych, między stropem a sufitem ostatnich kondygnacji.
Jednocześnie nadmienić należy, że wdychanie pyłu azbestowego może stać się przyczyną chorób układu oddechowego i krwionośnego:
- pylicy azbestowej (azbestozy),
- chorób opłucnej lub osierdzia,
- nowotworów złośliwych: raka płuc, raka oskrzeli, międzybłonniaka opłucnej lub otrzewnej,
- przewlekłego obturacyjnego zapalenia oskrzeli.
Zachorowania azbestozależne charakteryzuje długi okres latencji, tj. czas od ekspozycji na pył azbestowy do wystąpienia objawów chorobowych, wynoszący nawet do 50 lat.
Pył azbestu obecny w powietrzu jest niewidoczny dla oka. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń pyłów zawierających azbest wynoszą:
- pył całkowity – 0,5mg/m3,
- włókna respirabilne – 0,1wł/cm3.
Zanieczyszczenia środowiska azbestem polegają na:
- praktycznej niezniszczalności włókien azbestu,
- uwalnianiu się włókien z materiałów zawierających azbest w miarę ich degradacji,
- rozproszeniu źródeł emisji pyłu azbestu.
Źródła zanieczyszczeń środowiska azbestem:
- źródła naturalne: kopalnie azbestu, zanieczyszczenia złóż węgla kamiennego, rud miedzi, niklu, kamienia budowlanego, talku, wód przepływających przez złoża azbestu i inne,
- źródła związane z przetwórstwem azbestu: wydalanie na zewnątrz zakładu ok. 100 g pyłu na 1 tonę azbestu (obliczenia w zakładzie stosującym filtry),
- korozja wyrobów zawierających azbest: płyt azbestowocementowych, rur kanalizacyjnych, okładzin ciernych, materiałów izolacyjnych,
- źródła wewnątrz pomieszczeń: urządzenia grzewcze, wentylacyjne, klimatyzacyjne, izolacje zawierające azbest,
- odpady przemysłowe związane z przetwórstwem azbestu.
W Polsce produkcja towarów mających w swoim składzie azbest rozpoczęła się w 1907 roku i trwała aż do roku 1998, kiedy to mocą ustawy z dnia 19 czerwca 1997 roku zakazano produkcji, obrotu oraz wprowadzenia na teren Rzeczypospolitej Polskiej azbestu oraz wyrobów zawierających ten preparat ( Ustawa z dnia 19 czerwca 1997r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest – Dz. U. z 2004r., nr 3, poz. 20 z późn. zm.). Po wielu latach okazało się bowiem, ze powszechne powszechne wykorzystywanie azbestu jest silnie powiązane z ujawnieniem się późniejszych niekorzystnych efektów zdrowotnych zarówno u pracowników zatrudnionych w poszczególnych gałęziach przemysłu, gdzie był używany azbest, jak i u osób środowiskowo eksponowanych na ten czynnik rakotwórczy. Przyjęte ograniczenia nie eliminuje jednak problemu, jakimi jest znaczna ilość wytworzonych i nadal będących w eksploatacji wyrobów azbestowych, zwłaszcza tych używających do produkcji materiałów budowlanych. Wykorzystywanie azbestu lub wyrobów włókna azbestowe dopuszcza się w użytkowanych obiektach lub urządzeniach nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2032 roku.
